Ben Dün'üm...
Senden sonsuza kadar uzaklaştım...
Senden ayrılıyorum; ama her zaman seninle olacağım.
Bir zamanlar adım YARIN'dı!..
Sonra sana eşlik etmeye başladım ve adıma BUGÜN dendi...
Artık DÜN'üm ve üzerimde senin hiç çıkmayacak
izini taşıyorum.
Ben kitabın sayfalarından biriyim.
Benden önce ve benden sonra da pek çok sayfa
var.
Solgun görünüyorum, çünkü hiç umudum yok.
Elimdeki tek şey anılarım... Zenginim
çünkü bilgilerim var...
Bir çocuk doğurdum sana bıraktım, adı DENEYİM!..
Bana bakmaktan hiç hoşlanmıyorsun. Hiç güzel değilim çünkü...
Sadece heybetli, sadık ve ciddiyim...
Ben DÜN'üm; Bugün'den veya Sonsuza Dek'ten farkım yok;
Çünkü ben SEN'im, kendinden
kaçamazsın.
Seni sevmiyoruz, senden nefret de etmiyoruz. Yargılıyoruz seni!..
Şefkat duymuyoruz; yalnız BUGÜN
yapabilir bunu!
Seni cesaretlendiremiyoruz da...
Bu da sadece YARIN'ın
elindedir.
Geçmişin kapısında durmuş, geçen günleri
karşılıyoruz.
Yarınların bugün olduğunu görüyoruz; sonra onlar da aramıza katılıyorlar...
Yavaş yavaş hayatını emiyoruz; tıpkı vampirler gibi!..
Sen yaşlandıkça biz düşüncelerimizi yudumluyoruz...
Giderek daha bize dönüyorsun; YARIN'dan yavaş yavaş uzaklaşıyorsun...
Yarınlar belirsiz, bugünler anlamadan geçiyor.
Bugün'ü boğmak,
Yarın’ın önünü kesmek için geleneklerin uzun, güçlü, gri kollarına
sığınıyoruz!
Biz dünyanın DÜN'leriyiz...
Eğer bize karşı ayak diremeyi bilseydin, daha hızlı yükselebilirdin.
Ama bizim sırtına binmemize izin verdiğinde,
sana baskı yapıyor, seni boğuyoruz...
Ben DÜN'üm.
Benim yüzüme bakmayı, beni kullanmayı,
Benden korkmamayı öğren!
Ben senin dostun değilim...
Sadece seni yargılar ve korkuturum...
Senin dostun YARIN'dır!..
Dr. Frank Crane |